Subject: rrr: Publieke omroep discussie achterhaald
Hieronder een artikel geschreven naar aanleiding van de publieke omroep discussie die als een veenbrand weer eens is opgelaaid maar die ieder normaal volkomen koud laat. Terecht, want de techniek zal het huidige gekonkel over het verdelen van collectief geld heel snel irrelevant maken.
De hele publieke omroep discussie zoals het weer eens werd behandeld in het NRC-artikel 'Sterfhuis Hilversum' (8-1-2000) gaat nog uit van de huidige techniek. Een zender in Hilversum en miljoenen huishoudens die aanschuiven wanneer het tv-programma begint. Binnen een paar jaar kan het afgelopen zijn.
Begrippen zoals sandwichformules, doorkijkeffect, reclameblokken, zenders, zenderkleuring, kijkcijfers, netmanagers, netprofilering, marktaandelen, minimumzendtijd, verenigingen, etcetera zijn in een klap irrelevant als je doordenkt over de consequenties van de digitale techniek. Zodra mijn televisie een harde schijf heeft die het totale tv-aanbod van de afgelopen drie dagen kan onthouden dan ga ik door de opgenomen programma's surfen.
Exclusief alles wat irriteert, zoals reclame. Dit is geen toekomstmuziek, de techniek is al in de VS te koop. Het is een internet manier van televisie kijken zonder dat er veel bandbreedte voor nodig is. Binnen enkele jaren de meerderheid van de bevolking een praktisch, goedkoop, makkelijk en dagelijks te gebruiken apparaat te laten kopen is niet zo moeilijk. Dit heeft de populariteit van de GSM gedemonstreerd. De internet revolutie is wat dat betreft verbazend gezien de PC prijzen en gecompliceerde techniek. Een 'tv met geheugen' is voor iedereen te begrijpen.
Een programma kan voortaan uitgezonden worden zodra het af is, desnoods om 5 uur 's ochtends, omdat het tijdstip van kijken en uitzenden niet meer gelijk hoeft te zijn. Met een marge van een paar dagen kijkt iedereen wanneer het schikt of zodra er wat goeds over gezegd is. Een enkele etherfrequentie om het relevante dagaanbod uit te zenden naar de televisies volstaat. De televisies zullen ook slim genoeg zijn om de smaak van het baasje te onthouden zodat er maar enkele uren per dag hoeft worden opgenomen.
Het enige dat er nog toe doet zijn goede programma's en bijbehorende titels. De omroepen of netten spreken even weinig tot de verbeelding van de kijker als de naam van een uitgever als VNU of PCM. Een titel als NRC, DNW, Studio Sport of Het Journaal is wat overblijft. Je televisie selecteert het aanbod verder op namen van tv-makers, acteurs, sporters, thema's en formats.
De commerci‘le televisie rest niets anders dan zich op te splitsen in de twee pure vormen: gecodeerde betaal-tv (films vier gulden, series vijftig cent, topsportwedstrijden een gulden) en gratis behangtelevisie het klokje rond. Bijvoorbeeld het Big Brother huis live met veel produkten in beeld via 24 kanalen, voor elke camera een. De honderden andere commerci‘le tv-kanalen lijken op websites met een eindeloze stroom commercials, videoclips, trailers, previews. Ook zullen er veel nieuwe concepten en formats ontstaan die we nog niet eens durven te bedenken.
Hoe gaan we het miljard op de begroting voor electronische media dan uitgeven? De tijd die we hebben voor televisie neemt namelijk niet veel toe, eerder af. We hebben namelijk steeds meer andere leuke dingen te doen buitenshuis.
ReindeR